رمان(من منچستر یونایتد را دوست دارم) اثر (مهدی یزدانی خرم).

محمد حسن شهسواری :
من از جهت وجوه زیبا شناسی، رمان ( من منچستر یونایتد را دوست دارم) را یکی از موفق ترین رمانهای دهه گذشته می دانم، چرا که مهدی یزدانی خرم با توانایی خود در استفاده از تکنیکهای روایی، همچون بردن رمان در شیوه ی روایت یا نحوه گفتن (telling) ، که بهترین روش برای تجمیع اتفاقات زیاد است. به خوبی توانسته به لحاظ ادبی رمانی درجه یک بیافریند.

قبل از مواجه شدن با این کلمات محمد حسن شهسواری (توانایی استفاده از تکنیکهای روایی) در رابطه با یزدانی خرم، با توانایی او در استفاده از تکنیکهای روایی مواجه شده بودم و از جانب خودم برای این کاری که یزدانی خرم با روایت می کرد نامی انتخاب کرده بودم. نام آن را گذاشته بودم تکنیک(آسمان ریسمان).

چرا که یزدانی در رمان خود ریز قصه های شخصیت محور را با روایت تکنیکی و قوی خود طوری تبدیل به داستان می کند که هیچ گونه اطنابی در آن نمی توان یافت. تکنیک آسمان ریسمان آنجا بروز پیدا می کند که این داستانهای شخصیت محور را به واسطه این تکنیک به هم متصل می کند و کل رمان را روایت می کند.
یزدانی خرم در روایت داستانهای این رمان از انواع زاویه دیدها از من راوی بگیر تا دانای کل محدود به ذهن و دانای کل نامحدود استفاده می کند.
و نکته درخشانی که من بسیار از آن لذت بردم، روایت دانای کل محدود به ذهن با استفاده از زمان فعلی ماضی بعید یا همان فعل (شده بود) است، که به نظر من استفاده از این زمان برای روایت از ذهن بسیار بهتر زمان حال کامل یا ( شده است) است. چرا که مندنی پور توصیه می کند برای روایت از ذهن بهتر است از حال کامل استفاده شود.